دسته: دست نوشت

أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوءَ وَیَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِیلًا مَّا تَذَكَّرُونَ

یک سال پیش برای آخرین بار هوای بهاری شیراز رو تو ریه هام جا دادم و مادرم رو به آغوش گرفتم. آغوشی که چند ثانیه بیشتر طول نکشید تا نزارم بغضی که توی گلوم بود بشکنه و آخرین تصویر مادرم از من در حال گریه و همراه با اشک باشه. آغوشی که هنوز در حسرتشم که چرا بیشتر خودم رو توش رها نکردم.

بیست و چهار مهر ، آرامترین جای زمین

با بوی عود/پر میکشم در آسمان خیال و خاطره/به گذشته های نچندان دور/و آنگاه/دوباره عاشقش میشوم !

گفت : چرا همش میگی ” هر چی تو بگی؟ ” گفتم : خب چون دوست دارم. گفت چرا دوسم داری؟ گفتم : چون عاشقتم. گفت : چرا؟ چرا عاشقمی؟ اصلا از کجا میدونی...

مدت هاست که ننوشتم.بدترین ساعت ها رو گذروندم و همچنین میگذرونم!کم کم همه چی داره مثلا آروم میشه.میگن آدم ها تو سختی ها ساخته میشن!اگر درست باشه من الان دارم آی ساخته میشم! این...